از سال ۱۳۵۷ ۹۱۹.۴۱۲ عنوان کتاب در کشور چاپ شده که بیش از ۴ میلیارد جلد کتاب را شامل می‌شوند. این میان انتشارات سوره مهر با چاپ ۴.۱۲۰ عنوان کتاب و انتشارات امیرکبیر با ۳.۵۸۵ عنوان پیشتازند.

به گزارش ستاره هنر به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، نامزدهای گروه «کودک و نوجوان» چهل ویکمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در موضوع‌های «داستان تالیف»، «داستان ترجمه»، «دین»، «علوم و فنون» و «علوم انسانی و هنر» معرفی شدند.

در موضوع «داستان تألیف» کتاب‌های زیر نامزد شدند:
«سیب و جیب»، نوشته محمدرضا شمس، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۴۸ص.
«خانه من کجاست؟»، نوشته ریحانه جعفری، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۳۶ص.
«توک توکی»، نوشته محبوبه یزدانی، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۳۲ص.
«خاطرات یک زامبی در قرنطینه»، نوشته سپیده نیک‌رو، تهران: قدیانی، کتاب‌های بنفشه، ۱۴۰۱، ۸۸ص.
«دروغ زیبا»، نوشته حسن احمدی، تهران: گویا، ۱۴۰۱، ۱۰۲ص.
«افسانه دلاوران»، نوشته عبدالمجید نجفی، تهران: قدیانی، کتاب‌های بنفشه، ۱۴۰۱، ۱۳۶ص.
«مردی که از خواب آمد»، نوشته عبدالمجید نجفی، تهران: قدیانی، کتاب‌های بنفشه، ۱۴۰۱، ۸۰ص.
«تنگه سیاه گرگ»، نوشته مهین‌دخت حسنی‌زاده، تهران: قدیانی، کتاب‌های بنفشه، ۱۴۰۱، ۸۸ص.
«من مهدی آذریزدی هستم»، نوشته هادی حکیمیان، تهران: صاد، ۱۴۰۱، ۲۷۷ص.
«دشت مرموز»، نوشته محمد میرکیانی، مشهد: به‌نشر، ۱۴۰۱، ۳ج.
«روزی که پنجره دنیایش را دید»، نوشته اعظم تبرایی، تهران: مدرسه، ۱۴۰۱، ۳۲ص.
«سرقت در میدان صدویکم»، نوشته نیلوفر مالک، تهران: مدرسه، ۱۴۰۱، ۱۶۸ص.

در موضوع «داستان ترجمه» نیز کتاب‌های زیر به عنوان نامزد شناخته شدند:
«دره آسیاب»، نوشته نوئلیا بلانکو، ترجمه بی‌تا حسینی، تهران: میچکا، ۱۴۰۱، ۴۰ص.
«آخرین درخت»، نوشته امیلی هاورث‌بوث، ترجمه اکرم حسن‌پور، تهران: فاطمی، کتاب‌های طوطی، ۱۴۰۱، ۳۲ص.
«آواز ذرت‌ها»، نوشته باربارا سانتوچی، ترجمه مجید عمیق، تهران: میچکا، ۱۴۰۱، ۳۲ص.
«ویکنت دونیم شده»، نوشته ایتالو کالوینو، ترجمه غلامرضا امامی، تهران: هوپا، ۱۴۰۱، ۱۳۶ص.
«کتابخانه نیمه‌شب»، نوشته مت هیگ، ترجمه زهرا عباسی‌آلنی، قم: آسمانگون، ۱۴۰۱، ۱۶۰ص.
«درخت بلوط بزرگی در دانه بلوط کوچک»، نوشته مکس لوکادو، ترجمه اعظم‌سادات ملک، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۴۸ص.
«پیرزن و دختر جوان»، نوشته ماری اوبینه، ترجمه مهناز عسگری، تهران: محراب قلم، ۱۴۰۱، ۲۴ص.
«بادام»، تألیف وون پیونگ سون، نوشته ارغوان آقائی، تهران: نارنگی، ۱۴۰۱، ۱۸۹ص.
«ربات مخفی»، نوشته دیوید ادموندز و برتی فریزر، ترجمه میثم محمدامینی، تهران: فرهنگ نشر نو، ۱۴۰۱، ۲۳۰ص.

۵ کتاب زیر در موضوع «دین» به مرحله دوم داوری این دوره از جایزه کتاب سال راه پیدا کردند:
«پیام‌های آسمانی: معارف قرآنی برای کودک و نوجوان»، دفتر سوم، نوشته مرتضی دانشمند، قم: موسسه بوستان کتاب، ۱۴۰۱، ۲۰۸ص.
«در اسارت نفرت»، نوشته عطیه‌سادات صالحیان، اصفهان: مهرستان، ۱۴۰۱، ۱۲۶ص.
«میثم و شهر ترس‌های ممنوعه»، نوشته احمدرضا امیری‌سامانی و مرضیه مولوی، اصفهان: مهرستان، ۱۴۰۱، ۲۵۱ص.
«والفور، دسیسه‌گری از هلاس»، نوشته سعید تشکری، اصفهان: مهرستان، ۱۴۰۱، ۱۲۳ص.
«یک آدم بیست»، نوشته علی شعیبی، قم: جمال، ۱۴۰۱، ۱۶۰ص.

همچنین در موضوع «علوم و فنون» کتاب‌های زیر نامزد شدند:
«پرندگان ایران: تعدادی از گونه‌های شاخص و در معرض خطر»، تألیف جمشید منصوری، تهران: شرکت انتشارات فنی ایران، کتاب‌های نردبان، ۱۴۰۱، ۱۶۰ص.
«مجموعه برترین شغل‌ها در حوزه STEM (علوم، فناوری، مهندسی، ریاضی)»، تألیف کریس آکسلید، ترجمه مجید عمیق، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۴ج.
«خداحافظ عمومیر»، تألیف حمید نوایی‌لواسانی، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۳۲ص.
«اسرار درخت‌ها»، تألیف پیوتر سوخا و ویچه گرایکوفسکی، ترجمه محمد کرام‌الدینی، تهران: طلایی، ۱۴۰۱، ۵۶ص.

۴ کتاب زیر در موضوع «علوم انسانی و هنر» به مرحله دوم داوری این دوره از جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران راه پیدا کردند:
«فارابی»، تألیف حمید عبداللهیان، تهران: میچکا، ۱۴۰۱، ۱۶۰ص.
«کلاس فلسفه چی می‌تونه باشه؟»، تألیف هانیه صانعی، مشهد: ابومسلم؛ کتابدار توس، ۱۴۰۱، ۲۳۸ص.
«معماری از زبان کبوترها»، تألیف اسپک لی تیلفدر، ترجمه پویان روحی و مهرناز زرین، تهران: معماران معاصر؛ کتابکده کسری، ۱۴۰۱، ۷۲ص.
«کودکی نامداران»، تألیف پرویز امینی، تهران: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ۱۴۰۱، ۱۰ج.

مراسم پایانی چهل ویکمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بهمن‌ماه سال جاری برگزار می‌شود.

به گزارش ستاره هنر به نقل از روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملّی ایران، علیرضا مختارپور رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملّی ایران در حکمی، سید هادی موسوی را به عنوان معاون اسناد ملّی این سازمان منصوب کرد.

ساماندهی اسناد موجود، جمع‌آوری اسناد کلیه دستگاه‌ها و نهادهای کشور طبق ضوابط قانونی، تسهیل در خدمت‌رسانی آرشیوی به پژوهشگران، اصحاب فرهنگ و دانشگاهیان، برنامه‌ریزی برای ارتقاء مستمر و بازنگری در کمیت و کیفیت تنظیم و توصیف اسناد سازمان با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، تلاش در جهت فرهنگ‌سازی عمومی برای جمع‌آوری و نگهداری اسناد تاریخی، کوشش و برنامه‌ریزی برای توسعه خدمات حفاظت و مرمت اسناد کشور و اهتمام ویژه در معرفی گنجینه اسناد ملّی به جامعه به عنوان هویت تاریخی کشور از جمله محورهای ماموریت‌های معاون اسناد ملّی سازمان اسناد و کتابخانه ملّی برشمرده شده است.

در متن حکم معاون اسناد ملی آمده است: «نظر به تعهد، توانمندی و تجربیات ارزشمند جناب‌عالی به موجب این حکم به عنوان «معاون اسناد ملّی» منصوب می‌شوید.
معاونت اسناد ملی حوزه‌ای مهم و بین بخشی در مجموعه سازمان اسناد و کتابخانه ملّی جمهوری اسلامی ایران با مسئولیت‌های مصرح قانونی در قبال دستگاه‌های اجرایی و حافظه اداری کشور است که مسؤلیت حفظ و معرفی گنجینه اسناد ملی را نیز بر عهده دارد. لذا انتظار می‌رود با استعانت از خداوند متعال و توسل به امام عصر(عج) و استفاده از توان کارشناسی همکاران محترم، تمام توان و قابلیت‌های خویش را به کار گرفته و محورهای ذیل را در برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات مطمح نظر قرار دهید؛

• ساماندهی اسناد موجود
•  جمع‌آوری اسناد کلیه دستگاه‌ها و نهادهای کشور طبق ضوابط قانونی
• تسهیل در خدمت رسانی آرشیوی به پژوهشگران، اصحاب فرهنگ و دانشگاهیان
• برنامه‌ریزی برای ارتقاء مستمر و بازنگری در کمیت و کیفیت تنظیم و توصیف اسناد سازمان با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین
•  تلاش در جهت فرهنگ‌سازی عمومی برای جمع‌آوری و نگهداری اسناد تاریخی
• کوشش و برنامه‌ریزی برای توسعه خدمات حفاظت و مرمت اسناد کشور
•  اهتمام ویژه در معرفی گنجینه اسناد ملی به جامعه به عنوان هویت تاریخی کشور
• توجه به نیازهای سرمایه انسانی در کنار اصلاح و بهبود فرآیندها

دوام توفیقات حضرتعالی را از درگاه حضرت احدیت خواستارم.»

به گزارش ستاره هنر و به نقل از گاردین، «پل لینچ»‌، نویسنده ایرلندی برای نگارش پنجمین رمان خود با عنوان «آواز پیامبر» به عنوان برنده جایزه ادبی «بوکر» سال ۲۰۲۳ انتخاب شد.

این رمان داستانی از یک ایرلند خیالی را روایت می‌کند که به ستمگری دچار شده است. «اسی ادوگیان»،‌ رئیس هیات داوران جایزه «بوکر»‌ از آن به عنوان رمانی «تکان‌دهنده و حقیقی» یاد کرد که «اضطراب‌های اجتماعی و سیاسی مقطع کنونی زندگی ما را به تصویر می‌کشد».

«ادوگیان» که رمان‌نویس کانادایی است، تاکنون دو بار به فهرست نامزدهای نهایی «بوکر»‌ راه یافته است. به گفته این نویسنده انتخاب «لینچ» به عنوان برنده این جایزه ۵۰,۰۰۰ پوندی یک تصمیم متفق‌القول نبود و رای‌گیری و صحبت درباره برنده جایزه حدود شش ساعت طول کشیده است.

این دومین سال پیاپی است که یک رمان با موضوع نزاع سیاسی به عنوان برنده این جایزه انتخاب می‌شود. در سال ۲۰۲۲ رمان نوشته «شاهان کاروناتیلاکا» با عنوان «هفت قمر معالی آلمیدا» که درباره جنگ داخلی سریلانکا بود به عنوان اثر برگزیده معرفی شد.

«لینچ» که امسال به عنوان نویسنده برنده انتخاب شده است،‌ در سال ۱۹۷۷ میلادی در «لیمریک» متولد شد و اکنون ساکن «دوبلین»‌ است. سایر رمان‌های او با نام‌های «فراتر از دریا»،‌ «شکوه»، «برف سیاه»‌ و «آسمان سرخ صبح»‌ منتشر شده‌اند. به این ترتیب «پل لینچ»‌ پس از «ایریس مرداک»، «جان بنویل»، «رادی دویل» و «آن انرایت» به پنجمین نویسنده ایرلندی برنده جایزه «بوکر» تبدیل شد. «آنا برنز»‌،‌ نویسنده اهل ایرلند شمالی نیز در سال ۲۰۱۸ به عنوان برنده اعلام شد.

«لینچ‌» جزء سه نویسنده مرد راه‌یافته به فهرست نامزدهای نهایی «بوکر» بود که از نظر علاقه‌مندان به کتاب بیشترین شانس دریافت جایزه امسال را داشت.

از دیگر آثاری که امسال علاوه بر «آواز پیامبر» به فهرست نامزدهای نهایی راه یافتند به «نیش زنبور» نوشته «پل موری»، «اگر از تو رهایی پیدا کنم»‌ نوشته «جاناتان اسکافری»،‌ «آن عدن دیگر»‌ به قلم «پل هاردینگ» و «مطالعه برای اطاعت» اثر «سارا برنشتاین» می‌توان اشاره کرد.

جایزه «بوکر» که اولین‌بار در سال ۱۹۶۹ برگزار شد، ویژه همه آثار نوشته‌شده از سراسر جهان به زبان انگلیسی است که در بریتانیا و ایرلند منتشر شده باشند.

به گزارش ستاره هنر به نقل از مهر؛ وقتی ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۱ خبر انتصاب مرضیه برومند به عنوان مدیرعامل جدید خانه سینما اعلام شد شاید اهالی سینما تا حدودی نفس راحتی کشیدند چون بعد از استعفای منوچهر شاهسواری و کش و قوس‌های فراوان ۶ ماهه بالاخره فردی برای مدیریت این خانه پردردسر و پرماجرا انتخاب شده بود که تصور می‌شد به دلیل روحیه جنگندگی، اقتدار و صراحتی که دارد تاحدودی می‌تواند از پس مشکلات عدیده ای که گریبان خانه سینما را گرفته است، بربیاید و با تدبیر فضای اتحاد را بین صنوف برقرار و تعارضاتی را که بین خانه سینما و سازمان سینمایی وجود دارد، حل کند.

مرضیه برومند نام و چهره شناخته شده‌ای چه در میان اهالی هنر و چه عموم جامعه است؛ هنرمندی که از نگاه سینمادوستان خالق آثار ماندگاری در حوزه سینمای کودک و حتی بزرگسال است و آثارش از «شهر موش‌ها» و «قصه‌های تابه‌تا» و «خونه مادربزرگه» گرفته تا «آرایشگاه زیبا» و «هتل» همچنان در یاد و خاطره مردم باقی مانده است. اما اهالی رسانه و سینماگران شاید مرضیه برومند را به شیوه دیگری به یاد بیاورند زنی مستقل و مقتدر که صراحت کلام همیشگی اش باعث شده همیشه حرف دلش را بزند و از مواضعش کوتاه نیاید.

از خانه عروسک تا خانه سینما

برومند همچنین از هنرمندان فعال و شناخته شده عرصه تئاتر عروسکی است و به گفته بسیاری از فعالان این حوزه همچون یک مادر برای تئاتر عروسکی دل می‌سوزاند. او قبل از قبول مدیرعاملی خانه سینما با فضای مدیریت و چالش‌های پذیرش یک مسئولیت سنگین بیگانه نبود، برومند علاوه بر مدیریت خانه عروسک، تجربه دبیری پانزدهمین و هفدهمین جشنواره نمایش‌های عروسکی تهران-مبارک را هم عهده دار بوده است که تلاش کرد دراین ۲ دوره جان تازه ای به تئاتر عروسکی ببخشد و پیگیر مطالبات جامعه تئاتر عروسکی باشد که البته پیگیری همین مطالبات و مشکلاتی که در جهت استقلال دبیری جشنواره با آن روبه رو شده بود برومند را در دوره پانزدهم جشنواره تا مرز استعفا هم برد که البته این استعفا از طرف علی مرادخانی معاون هنری وقت پذیرفته نشد و برومند با وعده حل مشکلات که معاون هنری قولش را به او داده بود بر مسند خود ماندگار شد و اتفاقاً تلاش کرد جشنواره متفاوتی را هم برگزار کند و در این راه موفق هم عمل کرد.

اما مشکلاتی که خانه سینما با آن دست و پنجه نرم می‌کند بسیار ریشه دارتر و پررنگ‌تر از مشکلات اهالی تئاتر عروسکی است. برومند زمانی که پیشنهاد مدیرعاملی خانه سینما را پذیرفت، نمی‌دانست که با چه چالش‌هایی هم در خود بدنه این جامعه صنفی و هم در تعارض با وزارت ارشاد و وزارت کار روبرو خواهد بود.

برومند در نشست رسانه‌ای که خرداد ماه با اهالی رسانه برگزار کرد؛ مشکلات ساختاری، تشکیلاتی و اداری، بیکاری و عدم امنیت شغلی، عدم ارتباط و انسجام انجمن‌های خانه سینما با یکدیگر، مشکلات مالی، بلاتکلیفی و ناتمام ماندن برنامه‌های مهم خانه سینما، درگیر شدن خانه سینما با مسائل و مشکلات روزمره و غفلت از امور زیربنایی را به عنوان ضعف‌های این نهاد صنفی از نگاه خود عنوان کرد.

وی گفت: زمانی فضای خیلی صمیمانه‌ای در این خانه وجود داشت ولی در این مدت من مشغول رسیدگی به درخواست‌های مالی، وام و نیز حجم بزرگی از نامه برای سفارت‌ها و ویزا بودم. بجز این‌ها مشکلات مالی بسیار جدی است و من به‌خاطر این وضعیت مدتی است شب‌ها قرص آرامبخش می خورم، واقعیت این است که ما شاه نشینان هنوز نتوانستیم حقوق ماه گذشته کارکنان خود را بدهیم. بودجه‌ای که سازمان سینمایی می‌دهد بسیار اندک است؛ بودجه‌ای که سهم ما و سهم فرهنگ است. بودجه ما مستقیم برای هزینه‌های جاری صرف می‌شود. من مرضیه برومند یزدی هستم ولی اصلاً خسیس نیستم ولی در این مدت مدام همه چیز را بررسی می‌کنم که چطور خرج می‌شود. بودجه ما نصف شده و با این تورم به یک چهارم رسیده و با این کارها اصلاً نمی‌توان برنامه‌های کلان را پیش برد.

برومند مشکلات دیگری هم پیش رو داشت از مسموم بودن فضای سینما به دلیل راه افتادن جنبش «می‌تو» در آغاز فعالیتش و در ادامه ممنوع‌الفعالیت شدن برخی از هنرمندان و انتظاراتی که از خانه سینما برای ورود به این مسائل می‌رفت تا اختلاف با سازمان سینمایی بر سر ماهیت سینما که سال‌هاست در جریان است و از همه مهم‌تر وضعیت اساسنامه خانه سینما که مدت هاست درباره اصلاح و به‌روز شدن آن حرف و حدیث وجود دارد.

برومند در همین نشست رسانه‌ای اش درباره این مساله با لحن طنز همیشگی‌اش عنوان کرد: اساسنامه خانه سینما «اسمشو نبر» (نام شخصیتی در یکی از آثار برومند) شده‌است و تا اسم آن می‌آید، برخی فکر می‌کنند یک چیز مخملی کودتا طور است، در صورتی که باید اساسنامه خانه سینما به‌روز شود. سر این موضوع با دولت قبلی و فعلی هم شرایطی وجود داشته و انگار نوعی توهم توطئه پیش می‌آید.

تلاش برای حفظ شأن سینما و سینماگران

برومند در گفت‌وگویی که در زمان مدیریتش بر خانه سینما با یکی از روزنامه‌ها داشت نیز در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه مساله معیشتی هنرمندان بزرگترین چالش پیش رویش در خانه سینما است، گفت: مساله معیشتی خیلی مهم است، اما مهمترینش نیست چون مهمترین مساله این است که سینما شانیت خودش را به دست بیارد و شانیتش حتماً وابسته به شانیت سینماگران است. کارگردان‌های درجه یک، بازیگران، مؤلفان، هنرمندان، اندیشمندان، عوامل تولید و … همگی در این مساله نقش داشتند که ما یک سینمای درخشان در سطح دنیا داشته باشیم. ما در جهان حرف برای گفتن داریم و سینمای ما در منطقه اصلاً قابل قیاس با سینمای مثلاً ترکیه نیست. بنابراین من می گویم که سینما باید شانیت خودش را پیدا کند و وقتی این اتفاق افتاد اهالی سینما هم حتماً شأن خود را پیدا می‌کنند.

وی ادامه داد: متأسفانه من به عنوان مرضیه برومند نه مدیرعامل خانه سینما معتقدم که جریانی از سال‌ها قبل چه در خارج از کشور و چه داخل کشور شروع شد که می‌خواهند اصلاً ما نباشیم. این ۲ گروه به نظر می‌رسد هدف مشترک دارند و اصلاً نمی دانم چطور می‌شود تندروهای خارجی و تندروهای داخلی جفتشان یک هدف داشته باشند و جفتشان می‌خواهند به این نقطه برسند که مثلاً من نباشم، خانم معتمدآریا نباشد، پرویز پرستویی نباشد بنابراین شرایط را یک جوری به قول فرانسوی‌ها «پروواکه» می‌کنند تا ما حذف شویم. بنابراین من می گویم مهمترین وظیفه‌ای که ما پیش رو داریم این است که نگذاریم حذفمان کنند. چون ما اتصال مردم به حاکمیت هستیم. منظورم این نیست که می‌خواهیم به زور مردم را به حاکمیت وصل کنیم، نه شاید اشتباه گفتم. بلکه ما میانجی هستیم و باید بحران‌ها و شکاف‌ها را ترمیم کنیم و حرف مردم را به گوش مسئولان برسانیم…. متأسفانه مسئولان ما بدسلیقه و کج سلیقه هستند چون هرچه کارهای بد می‌کنند خوب بُلد و پررنگ می‌شود اما بلد نیستند دوتا کار خوبی را که می‌کنند، تبلیغ و آن را رسانه‌ای کنند.

استعفایی که تصمیمش از قبل گرفته شده بود

با این اوصاف اهالی رسانه می‌دانستند قبل از اینکه در ۱۶ آبان ماه استعفای مرضیه برومند رسانه‌ای شود او از چند ماه قبل قصد استعفا داشت و حتی در نشست رسانه‌ای اش هم به این مساله اشاره کرده بود. طبق گفته خود برومند او از ۱۰ مهر ماه استعفای خود را به هیأت مدیره خانه سینما اعلام کرده بود یعنی ۱۹ روز بعد از اینکه فرهاد توحیدی که پیش از این به عنوان دبیر جشن خانه سینما معرفی شده بود با انتشار متنی در صفحه مجازی خود از این سمت کناره‌گیری کند.

توحیدی در متن استعفایش که خطاب به محمدمهدی عسگرپور نوشته بود بر مساله اختلاف نظر میان صنوف سینمایی تاکیده کرده و در بخشی از این نامه آورده بود: «تاریخچه برگزاری ۲۲ دوره گذشته اما نشان می‌دهد که برگزاری آنها همواره متأثر از حوادث روز بوده است نیک آگاهید که برخی از صنوف مؤثر خانه سینما موافق برگزاری دوره بیست و سوم نیستند و بیم آن می‌رود که تداوم اقدامات اجرایی به بروز دودستگی و رویارویی میان اصناف خانه سینما منجر شود.

به گواه بیست و اندی سال فعالیت صنفی این جانب همواره مانع یکپارچگی سازمانی در عین وجود اختلاف نظر بوده‌ام بنابراین اجازه می‌خواهم با تشکر از حمایت‌های همه جانبه جنابعالی و هیأت مدیره و مدیرعامل محترم استعفای خود را از دبیری رویداد دوره بیست و سوم تقدیم کرده و آرزو کنم در آستانه تأسیس خانه سینما انسجام و همدلی میان اصناف خانه سینما پایدار باشد.»

در واقع برخلاف آنچه که ممکن است از بیرون به نظر برسد استعفای مرضیه برومند به دلیل اظهاراتش درباره مشارکت سینماگران در مقابله با اسرائیل در ۲۶ مهر ماه و مراسم تشییع پیکر داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی فر و واکنش‌های مغرضانه‌ای که به صحبت‌های او شد، نبود چون مشکلاتی که در طول این چند ماه در خانه سینما وجود داشت در زمان مدیریت برومند «سخت و پیچیده‌تر» شده بود.

برومند دلیل استعفایش را این‌طور عنوان کرده است: «ناتوانی من در درک پیچیدگی‌ها و تناقض‌های درونی خانه سینما که در لغو رویداد سالانه موسوم به جشن سینما خود را نشان داد و هم‌چنین خودداری سازمان سینمایی از پرداخت‌های به موقع تکلیفی به دلایل مختلف مزید بر علت شد و احساس کردم بودن من دیگر نه تنها ثمر ندارد بلکه ممکن است به این نهاد صنفی با ارزش و یگانه آسیب وارد کند، بنابراین استعفای خودم را تقدیم کردم و قول دادم تا تاریخ بیستم آبان همچنان خانه سینما را اداره کنم و به قولم عمل کردم. برای خانه و خانواده پرافتخار سینما آرزوی سلامتی و موفقیت می‌کنم و همچنان در خدمت مردم و فرهنگ و هنر این سرزمین هستم.»

در واقع برومند ترجیح داد عطای مدیرعاملی خانه سینما را به لقایش ببخشد تا عمر فعالیت اولین مدیرعامل زن خانه سینما به کمتر از یک سال برسد. البته بعید نیست فشارهایی که به خاطر اظهاراتش درباره جنگ با فلسطین به او وارد شد و شاهد بودیم برخی جریانات سینمایی از همین اظهارات سوءاستفاده کرده و دست به تسویه حساب شخصی با این هنرمند زدند که در ادامه منجر به توضیح برومند درباره صحبت‌هایش شد، در استعفایش بی ‌تاثیر نبوده باشد.

اصلاً خانه سینما مدیرعامل می‌خواهد؟

ابوالحسن داوودی کارگردان و تهیه‌کننده سینما که چندی است مسئولیت دبیری شورای عالی تهیه‌کنندگان را نیز برعهده دارد در گفت‌وگو با یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار درباره وضعیت این روزهای خانه سینما گفته است:

«خانه سینما در موقعیتی کاملاً بحرانی قرار گرفته است، به‌طوری‌که کمترین بی‌تدبیری در ادامه سیاست‌گذاری‌های آن ممکن است منجر به روندی شود که برای این نهاد یگانه صنفی عمیقاً خسارت‌ساز باشد، تا جایی که حتی بسیاری از تحلیل‌های جریان افراطی ضد سینما و خانه سینمای مستقل جامه عمل بپوشد و آن آرزویی که سال‌ها مبنی بر منفعل کردن و نهایتاً از بین رفتن آن داشتند، کلیدش زده شود. سالیان سال است این مطلب را تکرار می‌کنم که اگرچه از ابتدا خانه سینما ساختار معیوبی داشته و در تمام این سال‌ها هم یا فرصتش پیش نیامده یا عزمش که – با تعامل غیر انحصارطلبانه دولت با صنف – راه چاره‌ای برای این ساختار معیوب سنجیده شود و با خیرخواهی به مشکلات آن رسیدگی شود، اما در مقابل خانه سینما هم همواره از توان لجستیکی برخوردار بوده که در موارد بحران، با وجود عسر و حرجی که متحمل شده و البته در صورت مدیریت باتدبیر، فراگیرتر و ماندگارتر و قدرتمندتر هم شده است.

الان دیگر به‌خصوص با رویکرد این دوره از حاکمیت فرهنگی و جنس رفتار و کردار صرفاً متکی بر تهدید و نه تعامل، فرصت از این حرف‌ها گذشته است اما می‌خواهم با تاکید بگویم دوستان هیأت رئیسه در مسئولیتی که برعهده دارند نباید دیگر کوچک‌ترین اشتباهی کنند و دوباره خانه سینما را در آزمونی که از آن ناموفق بیرون آمدند، قرار دهند. به اعتقاد من خانه سینما تا اطلاع ثانوی به مدیرعامل نیاز ندارد و با سرپرستی موقت نیز می‌تواند به کار خودش ادامه دهد و معضل حاکم را بشکند. هیأت‌مدیره فعلی بر خلاف آنچه جریان‌های فکری و سیاسی تندرو رسانه‌های افراطی و موافق سینمای ایزوله شده می‌گویند و تبلیغ می‌کنند، نسبتاً معقول و با کمترین مساله و حاشیه پیش رفته و کارش را انجام داده است…

به نظر من خانم مرضیه برومند با خلوص و ایثار کامل پا به این عرصه گذاشت، اما به دلیل اینکه به روحیه کار در خانه سینما آشنا نبود و با ساز و کار ساختار این نهاد صنفی آشنایی نداشت، نتوانست آنچه را که می‌اندیشید محقق کند باز هم می‌گویم برای اینکه خانه سینما در شرایط حاضر دوام بیاورد و از این بحران گذر کند، تنها به یک سرپرست نیاز دارد. شاید در این شرایط بهترین گزینه هم خود عسگرپور باشد، فکر می‌کنم او در شرایط فعلی بهتر از دیگران می‌تواند فضای اتحاد را در درون صنف حفظ کند که این مهم‌ترین عامل بقای خانه است، خانه سینما در حال حاضر با هیچ سینماگر چهره و سلبریتی به جایی نمی‌رسد، چه بسا وضعیت آن به مراتب ملتهب‌تر هم بشود.»

البته از اظهارات داوودی چند روز بیشتر نگذشته بود که هیات رییسه خانه سینما تصمیم گرفت مدیرعامل جدید را معرفی کند و بر این اساس علی دهکردی که خودش سابقه صنفی دارد و از اعضای هیات رییسه است به عنوان مدیرعامل جدید خانه سینما معرفی شد. باید دید خانه سینما چطور قرار است با بحران‌های ادامه دار گذشته و اتفاقات پیش رو کنار بیاید و بالاخره کِی قرار است جامعه اصناف سینمای ایران از مشکلاتی که سال هاست با آن دست و پنجه نرم می‌کند، رهایی یابد.

به گزارش ستاره هنر به نقل از ورایتی، «دنزل وانشگتن» که در فیلمهای «روز تمرین» و «اکولایزر» با «آنتونی فوکوا» همکاری کرده بود، قرار است در فیلم جدید این کارگردان آمریکایی در نقش ژنرال باستانی اهل کارتاژ هانیال مقابل دوربین برود.

تهیه کنندگی این فیلم که هنوز عنوانی برای آن انتخاب نشده بر عهده نتفلیکس است و «جان لوگان» فیلمنامه نویس برنده سه جایزه اسکار آثاری چون «هوانورد» از مارتین اسکورسیزی و «گلادیاتور» ساخته ریدلی اسکات، فیلمنامه آن را خواهد نوشت.

این فیلم بر اساس شخصیت واقعی هانیبال ساخته میشود که به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین فرماندهان نظامی تاریخ شناخته می شود و به نبردهای محوری او علیه جمهوری روم می پردازد.

هانیبال در حالی که سوار بر یک فیل جنگی شمال آفریقا بود به ایتالیا حمله کرد. تحت رهبری او، کارتاژی ها پیروزی های کلیدی را در برابر رومیان به دست آوردند و به هانیبال اجازه دادند که اکثریت جنوب ایتالیا را به مدت ۱۵ سال اشغال کند. سرانجام هانیبال پس از حمله متقابل رومیان به شمال آفریقا در نبرد زاما توسط رومیان شکست خورد.

«واشنگتن» تهیه کنندگی این فیلم را نیز در کنار «اریک اولسن»، «آدام گلدورم» و «فوکوا» با همکاری نتفلیکس بر عهده دارد.

«فوکوا» اخیرا «واشنگتن» را در فیلم «اکولایزر ۳» کارگردانی کرد که در آن واشنگتن نقش «رابرت مک کال» را بازی کرد.

«دنزل واشنگتن» در حال حاضر درگیر یک فیلم حماسی دیگر است، دنباله آتی فیلم «گلادیاتور» که فیلمبرداری آن در مراکش به دلیل اعتصاب اتحادیه بازیگران آمریکا متوقف شده بود و ادامه فیلمبرداری آن در دستور کار است. با این حال «ریدلی اسکات» به تازگی اعلام کرده در فاصله زمانی اعتصابات ۹۰ دقیقه از صحنه های فیلمبرداری شده «گلادیاتور ۲» را تدوین کرده است.

به گزارش ستاره هنر، محمدمهدی اسماعیلی صبح امروز (سه‌شنبه، ۲۳ آبان‌ماه) با حضور در مدرسه دخترانه فرهنگ، زنگ کتاب را به صدا درآورد.

این مراسم با حضور یاسر احمدوند معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی رمضانی مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و دبیر هفته کتاب، مهدی رمضانی دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی، اصغر باقرزاده معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش، حامد علامتی مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و جمعی از مدیران فرهنگی همراه بود.

در این مراسم دانش‌آموزان کتاب «در جستجوی رمان» را که مربوط به معرفی ۵۰ رمان برتر جهان است به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هدیه دادند.

محمدمهدی اسماعیلی با اشاره به معرفی کتاب توسط برخی از دانش‌آموزان این مدرسه، گفت: خیلی خوشحالم که در جمع شما هستم که همگی اهل کتاب و کتابخوانی هستید، از دانش‌آموزان فعال در حوزه کتاب تشکر می‌کنم. اینکه مشاهده کردم دانش‌آموزان کتابی را ترجمه کرده‌اند نشان می‌دهد چهره‌هایی فرهیخته هستید.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود:‌ افتخار می‌کنم که در دانشگاه تهران تدریس می‌کنم و امروز هم در چهره شما آینده‌سازان درخشان ایران را مشاهده می‌کنم.

او با اشاره به سفر اخیر خود به کشور تاجیکستان، گفت: این کشور بیش از ۳۰۰ سال است که از ایران جدا شده است، اما همچنان زبان فارسی دارند و در گفت‌وگو با یکی از شاعران این کشور متوجه شدم که هنوز در نقاط روستایی هم نام دخترانشان را ایران‌دخت می‌گذارند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تبریک هفته کتاب و کتابخوانی گفت: امیدوارم همه‌تان کتابخوان حرفه‌ای باشید، ما نیاز داریم جامعه رشد پیدا کند و کتاب‌ها بهترین معیار برای سنجش رشد فرهنگی جامعه هستند، کشور ما نیز عمیقا فرهنگی است و تعداد زیادی دانشمند و نام‌آور داریم.

اسماعیلی در ادامه گفت: همه شخصیت‌های کشور ما فرهنگی و اهل کتاب هستند. رهبر عزیز انقلاب ما بزرگترین کتابخوان و نویسنده هستند، همچنین امام خمینی (ره) خود نویسنده و اهل کتاب بودند.

او با طرح سوالی از دانش‌آموزان گفت: به این سوال پاسخ دهید که «اگر شما وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بودید برای توسعه کتابخوانی در کشور چه برنامه‌هایی را اجرا می‌کردید؟» شما فرصت دارید تا فردا پاسخ‌های خود را به شماره ۳۰۰۰۴۱۴۱۰۰ ارسال کنید تا به پاسخ‌های برتر جوایزی اهدا شود.

اسماعیلی همچنین به مناسبت هفته کتاب، به دانش‌آموزان مدرسه فرهنگ بن کتاب و بلیت تئاتر هدیه داد.

در ادامه این مراسم یاسر احمدوند در سخنانی کوتاه گفت: امسال هفته کتاب را با حضور در یکی از مدارس آغاز می‌کنیم، این موضوع اتفاق مبارکی است و امیدواریم در سال‌های آینده نیز ادامه پیدا کند. همکاری وزارخانه‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش برای توسعه و ترویج کتابخوانی ضروری است.

معاون فرهنگی وزارت ارشاد ادامه داد: امیدواریم در توافق و تفاهم خوبی که بین دو وزارتخانه وجود دارد، برنامه‌های مشترک خوبی نیز در سطح مدارس کشور اجرا شود.

در پایان این مراسم از کتابخانه دبیرستان دخترانه فرهنگ بازدید شد. بیش از ۵۰۰۰ نسخه کتاب در موضوعات و رده‌بندی مختلف در این کتابخانه موجود است.